Na wschodzie Francji na północ od Lyonu leży maleńka wioska Taizé. Obecnie mieszka tam wspólnota ponad stu braci. Są wśród nich katolicy i protestanci. Bracia pochodzą z około 30 krajów. Młodzież w wieku: 16-30 lat z całego świata zjeżdża tam, żeby odnaleźć z powrotem spokój, przemyśleć swoje życie, odkryć prostotę i integrować się z rówieśnikami.
Historia
Założycielem tej wspólnoty jest brat Roger, który podczas Drugiej Wojny Światowej wykupił jeden z tamtejszych domów i wdrażał w życie dwie ewangeliczne zasady: prostotę i dobroć serca. Podczas wojny ukrywał tam Żydów i innych uchodźców wojennych, po wojnie zajmował się wraz z siostrą Geneviève sierotami wojennymi. W czasie zimy na przełomie lat 1952/1953, brat Roger napisał Regułę Taizé, przekazując braciom „główne zasady, które czynią życie wspólnotowe możliwym”.
źródło: google maps
Pobyt
W czasach przedpandemicznych Taizé odwiedzało w okresie wakacyjnym kilka tysięcy młodych tygodniowo. Standardowy pobyt trwa 7 dni, zaczyna się w niedzielę. Już pierwszego dnia młodzi mogą być zaskoczeni z uwagi na obowiązek pracy. Każdy, kto ma co najmniej 16 lat zgłasza się do punktu, gdzie może wybrać z różnych ofert: praca w chórze (który śpiewa podczas modlitw, Mszy), sprzątanie łazienek, praca w kuchni przy przygotowywaniu posiłków, wydawanie posiłków, sprzątanie przestrzeni wspólnych, mycie naczyń po posiłkach, pilnowanie ciszy i porządku podczas modlitwy, praca w Oyaku, czyli miejscowym barze i opieka nad dziećmi z rodzin, które przyjechały do Taizé i mieszkają w innej części wioski – Olindzie.
Standardowy dzień w wiosce wygląda następująco:
„8.15 Modlitwa poranna, śniadanie
10.00 Wprowadzenie biblijne, po nim refleksja w ciszy lub spotkanie w małych grupach.
12.20 Modlitwa południowa, obiad
14.00 Próba śpiewu dla chętnych
Po południu spotkania w małych grupach lub praca.
17.15 Podwieczorek
17.45 Spotkania na różne tematy (od wtorku)
19.00 Kolacja
20.30 Modlitwa wieczorna, po niej czuwanie ze śpiewami w kościele, cisza nocna”.
źródło: archiwum własne
Pewne części takie jak modlitwy, spotkania w grupach czy praca są o stałych godzinach, natomiast są jeszcze dodatkowe inicjatywy, które zmieniają się co tydzień.
Dlaczego Taizé?
Obowiązkowa praca, 3 modlitwy dziennie, skromne porcje posiłków, do których trzeba czasami czekać nawet pół godziny w kolejce w samym słońcu nie dają odpowiedzi na pytanie, dlaczego tysiące młodych osób przyjeżdżają każdego tygodnia do Taizé.
Przytoczmy słowa Weroniki, która była w wiosce w sierpniu 2019 roku: „Pobyt w tym miejscu uzmysłowił mi, jak niewiele potrzeba mi w życiu. Mieszkałam tam w baraku z 6 dziewczynami, a całe wyposażenie stanowiły piętrowe łóżka, wspólna łazienka przypadała na kilka baraków. Jadłam 3 posiłki na dzień, pracowałam codziennie półtorej godziny w kuchni w temperaturze 40°C przygotowując kolację dla całej społeczności. Poznałam cudownych ludzi ze Szwecji, Niemiec, Holandii, Hiszpanii, Litwy i Polski. Podszkoliłam mój angielski i pogłębiłam relację z Bogiem. Wieczorami chodziliśmy do Oyaku na chłodne napoje i międzynarodowe śpiewy przy dźwiękach gitar. Marzę o tym, żeby tam wrócić.”.
Św. Jan Paweł II w Taizé
Z Taizé związany jest też św. Jan Paweł II. Dwa razy odwiedził wioskę jako arcybiskup Krakowa w 1964 i 1968 roku a jako papież w 1986 roku. W czasie pielgrzymki papieskiej wypowiedział takie słowa: „(…) Papież, tak jak wy, pielgrzymi i przyjaciele Wspólnoty, przybył tu na chwilę, ale do Taizé przybywa się jak do źródła. Wędrowiec zatrzymuje się, zaspakaja pragnienie i rusza w dalszą drogę.” Co roku przyjmował założyciela wspólnoty – brata Roger na audiencji prywatnej.
Kolejną sprawą łączącą papieża Polaka i Taizé są Światowe Dni Młodzieży. Pomysł na powstanie tych spotkań zaczerpnął z Europejskich Spotkań Młodych organizowanych co roku w okresie noworocznym przez wspólnotę z Taizé.
Loading ...
