Miejsce postępowania zostało określone w art. 1155-1156 KPC. Zgodnie z tymi przepisami: miejsce postępowania przed sądem polubownym wskazują strony, a w ich braku sąd polubowny, który bierze pod uwagę przedmiot postępowania, oko-liczności sprawy i dogodność dla stron. Natomiast w sytuacji, gdy ani strony, ani sąd polubowny nie wskażą miejsca postępowania – za miejsce przyjmuje się Rzeczpospolitą Polskę, o ile na tym terytorium zostało wydane orzeczenie kończące postępowanie w sprawie. Udzielenie prawa wyboru miejsca postępowania w pierwszej kolejności stronom odpowiada kluczowej z punktu widzenia prawa arbitrażowego zasadzie autonomii woli stron. Dopiero w dalszej kolejności decyduje o tym sąd polubowny1. Wybór miejsca postępowania jest istotny, ponieważ niesie za sobą określone konsekwencje. Wskazanie miejsce postępowania danego państwa, jest tożsame ze stosowaniem obowiązującego tam prawa procesowego w tym przepisów dotyczących kontroli nad arbitrażem przez sądy państwowe2. Zgodnie z wykładnią art. 1155 § 1 KPC strony, a w dalszej kolejności sąd polubowny, mogą wyznaczyć miejsce postępowania za granicą. Taka sytuacja może mieć miejsce również, gdy w sprawie nie występował element zagraniczny i to odnośnie podmiotu ani przedmiotu postępowania. W komentarzach wskazuje się, iż dopuszczalna jest również sytuacja odwrotna – w sprawie „zagranicznej” Polska może być wskazana jako miejsce postępowania, co powoduje, że zastosowanie w takiej sprawie mają polskie przepisy3.
Wskazanie miejsca postępowania przed sądem polubownym nie jest konieczne. Jeżeli nie zostało ono wskazane ani przez strony, ani przez sąd arbitrażowy, za miejsce uznaje się miejsce wydania orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie.
Miejsce postępowania może być uregulowane również przez statuty i regulaminy poszczególnych sądów arbitrażowych, które zazwyczaj za miejsce postępowania przyjmują określone miasto.
źródła:
R. Sikorski [w:] B. Gessel-Kalinowska vel. Kalisz, Diagnoza arbitrażu. Funkcjonowanie prawa o arbitrażu i kierunki postulowanych zmian, Wrocław 2014, s. 38.
E. Marszałkowska-Krześ, Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, 2020,
Loading ...
