Do alternatywnych metod rozwiązywania sporów należą również negocjacje. Istotą negocjacji jest wypracowanie porozumienia w celu rozwiązania istniejącego pomiędzy stronami sporu oraz dojście stron do konsensusu. W odróżnieniu od mediacji, w negocjacjach nie musi brać udziału osoba trzecia, która pośredniczy w procesie poszukiwania rozwiązania dającego satysfakcję obydwu stronom. Oznacza to, że negocjatorami mogą być same strony, które uczestniczą w danej negocjacji1.
Koncyliacja
Kolejną instytucją alternatywnych metod rozwiązywania sporów jest koncyliacja. Metoda ta ma charakter zbliżony do mediacji, a nawet czasami bywa z nią utożsamiana. W koncyliacji udział bierze niezależny podmiot: koncyliator, którego rolą jest przedstawienie własnych propozycji rozwiązania sporu. Do jego zadań należy również wysłuchanie stron oraz ułatwienie porozumienia. Celem koncyliacji jest doprowadzenie do pojednania stron. Różnica między mediacją a koncyliacją polega na tym, że w mediacji zadaniem mediatora jest stworzenie warunków do zawarcia ugody przez strony, natomiast koncyliator nie tylko „zarządza” sporem, ale również ma prawo przedstawić propozycję rozwiązania sporu. Natomiast punktem styczności mediacji i koncyliacji jest wspólny cel – doprowadzenia do rozwiązania sporu przez same strony2. Koncyliacja bywa również utożsamiana z arbitrażem, ale w koncyliacji w przeciwieństwie do postępowania arbitrażowego, zatwierdzenie rozwiązania należy do decyzji stron, a nie osoby trzeciej3.
Powyżej opisane alternatywne metody rozwiązywania sporów są wraz z arbitrażem jedynie najbardziej charakterystycznymi metodami. Wiele innych form ADR rozpowszechniło się przede wszystkim w USA i w innych państwach systemu common law jako remedium na przeciążenie sądów. Szacuje się, że w II połowie XX wieku powstało blisko osiemdziesiąt konstrukcji stanowiących alternatywne metody rozwiązywania sporów. Oczywiście tak duża liczba form ADR nie występuje w Europie, jednak ich popularność coraz bardziej wzrasta4. Elastyczna formuła alternatywnych metod rozwiązywania sporów pozwala na wymyślanie nowych jej metod oraz tworzenie form hybrydowych5.
źródła:
Ibidem, s. 624-645.
Z. Kmieciak, Mediacja i koncyliacja w prawie administracyjnym, 2004, s. 16.
Moskal, K. Waszkiewicz, Zastosowanie alternatywnych metod rozwiązywania sporów w sprawach dotyczących zdarzeń medycznych, „ADR”, 2017, nr 3, s. 45.
K. Pietrzykowski, Prawo spółdzielcze. System prawa prywatnego, Tom 21, Warszawa 2020, s. 189.
Ibidem, s. 45.
Tekst opublikowany we współpracy z Ośrodkiem Analiz Cegielskiego.
Loading ...
